Geachte heer Van Holsteijn,
Onlangs hebben wij de ontwikkeling van de psychokinetor met succes afgesloten. De psychokinetor is het enige middel om de lichtjaren en eeuwen te overbruggen die ons scheiden van de rest van universum. Het apparaat verplaatst de geest van de onderzoeker in een wezen elders in de kosmos. Dat stelt het menselijk brein in staat indrukken van buitenaardse levensvormen vast te leggen. In het kader van het project “Geen afstand te groot, geen eeuwigheid te lang” heeft onze onderzoeker Victor Maasdriel een eerste verkenning uitgevoerd op de planeet B5 Epsilon Eriodani.
Omdat u te kennen heeft gegeven meer te willen weten over buitenaardse beschavingen ontvangt u hierbij een kort verslag van zijn ervaringen. Helaas is Victor Maasdriel menselijk, dus alles wat hij registreert, zijn menselijke vertalingen van impulsen en handelingen waar niets menselijks aan is.
10.15 uur: planeet B5, ster Epsilon Eridani. Victor:
“Jeuk aan stuitje. Nieuwe generatie dringt. Keuzestress: zelf of nageslacht? Conclusie: zelf. Naar grote kaak, pijnlijke beet in stuitje. Jeuk opgelost, gloed in buik. Immense vlakte vol bruine lijven. Buikgloed wordt heter, gejuich onder schedeldak. Ik stijg, arm strekt zich. “Jij, jij, jij, en jij”. Vier lijven zweven omhoog, het zijn eigenlijk cocons met elk zes tentakels. Gejuich zwelt aan. Nogmaals gestrekte arm. “Jij, jij en jij ook”. Nog drie cocons zweven omhoog. Voel me licht van binnen, zo’n stuk boven de menigte zwevend. Op de vlakte beginnen de wezens zich in te graven. Allemaal gladde bruine cocons die met hun tentakels gaten in het zand graven en daar geleidelijk in verdwijnen.
Nu is de vlakte bijna helemaal leeg, zeven coconwezens met tentakels zweven erboven. En ikzelf als achtste, want natuurlijk ben ik ook een cocon met tentakels. Cocons om mij heen beginnen een dans in de lucht – trekken elkaar aan en stoten elkaar weer weg. Eentje stort neer. Hij blijft even liggen, graaft zich dan in. Twee cocons komen op mij af, blijven om me heen cirkelen. Twee andere blijven elkaar met hun tentakels vasthouden, de laatste twee houden zich wat afzijdig. Ineens begrijp ik het ritueel: ik ben net tijdens de verkiezingen op B5 Epsilon Eridani beland en heb hier een taak te vervullen in de kabinetsformatie.”
Op dit punt hebben we de psychokinetor ontkoppeld, en we zijn nog bezig Victors indrukken te analyseren. Centraal staat de vraag hoe wij deze expeditie moeten interpreteren. Was hier sprake van inmenging van Victors kant in buitenaardse aangelegenheden? Of, nog verontrustender, was Victor er getuige van hoe een buitenaardse chitineuze levensvorm op B5 Epsilon Eridani invloed uitoefende op onze verkiezingen en de kabinetsformatie?
Zolang daarover geen zekerheid bestaat moeten wij eenieder manen tot omzichtigheid in het contact met buitenaardse beschavingen. Leven elders in de kosmos zou zomaar onaangenaam kunnen uitpakken voor het leven hier.
Met vriendelijke groet,
Prof. Dr. V. Jamalabad
Hoofd research Instituut Universalis